Ondertussen al weer een weekje geleden sedert de laatste post en morgen zijn we 10 dagen na onze aankomst in de Markiezen.
Vandaag had ik het gevoel dat het energieniveau eindelijk weer op peil stond. Morgen kan dat weer anders zijn want op dit moment zeilen we een nacht door naar Ua Pou zo'n 70 mijl van ons vertrekpunt: Tahuata.
In een week is er veel gebeurd. De laatste post schreef ik in Fatu Hiva. Daar zijn ze nog 2 dagen blijven ankeren. Veel was er niet te doen en toch hebben we genoten van een modderige tocht naar de waterval. Lang geleden dat we nog eens tot aan onze dijen in de modder zaten. De verfrissende duik bij de waterval maakte veel goed. Ook de eerste maal dat de dolfijnen tot in de baai kwamen zwemmen. Ik was vooral fan van de ruileconomie daar. Na een week hebben we nog steeds tonijn in het vriesvak zitten. De pompelmoezen zijn heerlijk. Verder genoten we nog van Polynesische muziek en dans en bezochten we nog een tweede baai zo'n 6 kilometer verder.
We hadden weer een jarige aan boord en die wou geconnecteerd zijn op zijn verjaardag. Volgende stop was Hiva Oa of Gaugains eiland. Daar konden we wat inkopen, een frietje eten, wifi gebruiken, onze vuilnis kwijt en water en diesel bijtanken. Verder nog wat cultuur. Zowel Jacques Brel als Gaugain leefden op het eiland en liggen er ook allebei begraven. Memorabel was vooral de regen en het wiebelen in de baai. De regen was ook in Fatu Hiva aanwezig maar toen klaarde het telkens kort na de middag op tot het 's nachts weer begon. Hier was het behalve de eerste dag constant. Ik was dan ook blij dat ik als verrassing voor Steve 1 nacht hotel had geboekt. Ik kan niet beschrijven hoe dat voelde een nacht in een stabiel bed en hoe heerlijk die chocolade moeilleux was na het diner. Of het boterhammetje bij het ontbijt en nog niet te spreken over de luxe van een badkamer. Terugkomen in een vochtige wiebelende boot bij regenachtige omstandigheden was dan eventjes wat minder.
Hiva Oa is een mooi eiland en met wat meer voorzieningen dan Fatu Hiva en toch zijn die voorzieningen niet zo stabiel. Zelf in het luxe hotel viel de elektriciteit regelmatig uit. Het regenseizoen is veel vroeger begonnen en het regent al 2,5 maanden. Daardoor zijn groenten schaar op het eiland, brood is er ook niet te vinden. De boot met import goederen liet op zich wachten dus was de voorraad van bepaalde goederen zoals in dit geval gist op. 11 mensen zaten in het hotel vast door staking van de brandweer. Als de brandweer niet werkt kunnen ook de vliegtuigen niet opstijgen. De verwachtingen waren dat ze pas binnen 5 dagen gingen vertrekken. Stel je voor. Blij dat we gewoon met de boot de baai kunnen uitvaren.
Volgende stop was een verademing. Een goed beschermde baai, zon en helder water. We bleven 2 nachten en de eerste dag deden we vooral de was en klusjes. Het was fijn om ook alles te laten verluchten en drogen. Vandaag gingen we met digny aan land en ruilden we bloem en gist tegen kokosnoten, basilicum en pompelmoezen. Alessandra en Maité zagen een kleine haai en Stingray Manta onder de boot zwemmen. In de baai woont Haku, een plaatselijke dertiger helemaal alleen onder de palmbomen op het strand tussen de kokosnoten. Hij kreeg een ritje met de digny en stroom om zijn telefoon op te laden.
Benieuwd wat morgen zal brengen.
