Het was zover. Weken, maanden werkten we naar deze dag toe. D-day. De dag dat onze Oceana voorgoed onze thuishaven Nieuwpoort verlaat op weg naar Australië. Wij komen nog eens enkele weken terug in het najaar maar onze boot niet.
Het voelt toch raar. Al sedert onze beslissing in ergens in 2013 (of was het 2012?) hebben we veel keuzes moeten maken om deze reis te kunnen maken. Ik heb een totaal andere nieuwe loopbaan nu. Event mosaic is niet meer. New Event Mosaic wel met Steve en Matthias als managersduo. We zochten en kochten eind 2013 een boot. We leefden toch iets anders om deze reis financieel mogelijk te maken. Het spreekwoord: "Aan een boot betaal je je dood" werd voelbaar. Al die tijd dat we steeds verdere stapjes namen op weg naar dit doel, hield ik stiekem toch nog ergens een achterpoortje open. Om niet teveel teleurgesteld te geraken, mocht het toch niet lukken. Het is wel eens spannend geweest. Eind 2015 bijvoorbeeld toen we op een blauwe maandag een telefoontje van onze boottechnicus kregen dat met onze Oceana niet naar Australië mochten. Er zat een barst in de romp, de kiel hing niet meer muurvast en er was iets met de schroef. Toen ging het aan een zijden draadje. We hebben veel geluk gehad met onze verzekeraar. Of die keer in 2014 dat de motor vol met water liep. Of die keer toen we tijdens een hevige storm plots op een boogschuit van de haven zonder motor vielen.
Zo'n D-day brengt natuurlijk ook wel de nodige stress met zich mee. Alhoewel we al weken meerdere keren op en af naar de boot zijn gereden, al onze kledij aan boord zat en we de dag ervoor nog eten hadden ingeladen, zaten onze auto's toch weeral vol met nog wat ditjes en datjes. We hadden ook nog wat last minute stress rond onze passen. Die bleken ineens spoorloos te zijn. Je zal het nooit niet anders zien natuurlijk. Gelukkig bleken die na een uur zoeken toch nog ergens in huis aanwezig te zijn. Toen ik ruim een half uur later dan gepland in de haven kwam, bleken onze eerste supporters al aanwezig te zijn.
Het had zoiets feestelijks zo'n vertrek met wuivende mensen op het ponton. We hadden ook 3 passagiers aan boord. Oordeel zelf...
Vertrekkersvideo
We hadden een drup regen bij het vertrek maar verder was het fantastisch zeilweer tot aan de haven van Duinkerke. Die avond sloten met af met een familie diner.
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten